Kwaliteitskenmerk van slijtage voor meubelstoffen van hoge kwaliteit

Wat zijn wrijvingen?

Heb je je ooit afgevraagd waarom sommige stoffen banken snel versleten zijn en andere - ondanks jarenlang intensief gebruik - onverwoestbaar lijken? Dat ligt aan de kwaliteit van de bekledingsstof. Deze "duurzaamheid", "slijtvastheid" of "slijtvastheid" wordt in wrijvingen gespecificeerd. Wrijvingen zijn een officiële meeteenheid, net als meters of kilogrammen.

Testmethoden

De meest gebruikte methode om de duurzaamheid van meubelstoffen te bepalen is de Martindale-methode, genoemd naar de uitvinder ervan. Deze gestandaardiseerde testmethode simuleert de natuurlijke slijtage van een stof - bijvoorbeeld een stoelbekleding - door de teststof tegen een standaardstof te wrijven met een gespecificeerde gewichtsbelasting. Verschillende testnormen zijn hier van toepassing, bijvoorbeeld de Europese norm DIN EN ISO 12947.

De verkregen resultaten worden aangevuld met de praktische ervaring van de experts met de slijtage waaraan een stof normaal gesproken wordt blootgesteld tijdens verschillende toepassingen. De "wrijvingen" zijn het aantal omwentelingen dat nodig is tot de geteste stof visuele schade vertoont.

Wrijvingen en bruikbaarheid

Bekledingsstoffen moeten de volgende duurzaamheid hebben bij zachte bekleding:

• Min. 10.000 wrijvingen: Privé huishoudens met minder gebruik
• Min. 15.000 wrijvingen: Privé-huishoudens met regelmatig gebruik
• Min. 20.000 wrijvingen: Openbare omgeving met regelmatig gebruik
• Min. 30.000 wrijvingen: Openbare omgeving met intensief gebruik

Er moet worden opgemerkt dat een stof die op zachte bekleding is bevestigd beter bestand is tegen slijtage dan dezelfde stof als deze op harde bekleding is bevestigd.